Rozdział I

- Musisz wygrać w Zakopanem – oświadczył chłodno Alexander Pointner Gregorowi Schlierenzauerowi

Zbuntowany dwudziestojednolatek milczał

- Nie poznaje Cię. Zawsze byłeś podekscytowany zawodami, zawsze lubiłeś skakać a teraz ? Czemu opuszczasz treningi ?! – wrzasną trener na swojego podopiecznego.

Schlierenzauer nawet nie zareagował na ton głosu Alexandra.

Pointner Westchnął i dodał po chwili

- Nie mam wyjścia Gregor. Albo w Zakopanem będziesz w pierwszej piątce albo wylatujesz z drużyny !- powiedział, a w jego stalowych tęczówkach wyraźnie było widać, że nie zniesie sprzeciwu.

- Co ?! Oszalałeś ? Jestem najlepszy ! – odparł skoczek

- Nie. Byłeś najlepszy. Stoczyłeś się Schlierenzauer. Jesteś w piątce – zostajesz, nie jesteś –wylatujesz

            Gregor , widząc, że nic nie wskóra, wstał z krzesła i wyszedł z gabinetu Pointnera głośno trzaskając drzwiami.

Oszalał krzyczały jego myśli Beze mnie przegrają !

- I co, Schlieri ?  -zahaczył go Thomas Morgenstern

-  Nie twoja sprawa – odburknął i minął kolegę z reprezentacji.

Po chwili stanął.

Odwrócił się twarzą do Moriego

- Stary – zaczął – Sorry, ja nie wiem co się ostatnio ze mną dzieje !

- Spoko, przechodzisz kryzys. Zdarza się …

- Tak, ale to nie powód żeby tak się zachowywać !

- Słuchaj, jedź do Polski na parę dni..  Tam odpoczniesz.

- Do Polski ? Po jaką cholerę  ?

- Pamiętasz jak zniknąłem rok temu na kilka dni?

- Mhm

- Byłem wtedy w Polsce, ludzie są tam niezwykli, ugoszczą cię jak swojego …

- Polska mówisz ? – zastanowił się Gregor – Okey, jadę natychmiast !

- Tak więc,  do zobaczenia na skoczni – uśmiechnął się Morgenstern i poklepał Schlieriego po plecach.

- Jasne – odparł skoczek

***

Nagle drzwi od pierogarni otworzyły się i w progu stanęła stara góralka o siwych włosach, pomarszczonej twarzy, ciągle świeżych oczach i wciąż młodym uśmiechu. W drzwiach stanęła Aniela Zborowska w tradycyjnym, góralskim stroju

- Babcia ! – krzyknęła Emi i przytuliła się do swojej babci.

- Cześć kochanie, zimno jest, nie stój tak, wchodź do środka  ! – Ach ta babcia pomyślała Emilia

            Aniela z wnuczką weszły do środka pierogarnii. A właściwie to do zwykłego domu mieszkalnego z urządzoną restauracją na parterze.

Pani Zborowska, zamiast siedzieć i wypoczywać na emeryturze, tak jak to robią inne starsze panie w jej wieku, postanowiła urządzić swój własny lokal w którym sama gotuje. Pomaga jej w tym wszystkim jej najmłodsza córka – Agata – ciotka Emilii. Knajpa  urządzona była  w stylu zakopiańskim, W dawnym salonie było 14 stolików ustawionych wokół paleniska, na ścianach wisiały głowy górskich zwierząt. Było przytulnie i ciepło, było tak …. Rodzinnie.

- No babciu, opowiadaj ! –poprosiła  Mirella gdy tylko weszły do środka.

- Lubisz skoki ?- spytała wnuczkę babcia

- Narciarskie ?  Jasne, że lubię – odpowiedziała Mirka – chociaż wolę siatkówkę. Ale zaraz, co mają skoki do …. Chyba nie mówisz babciu, że ….. ! Nie, to nie możliwe !

            Na twarzy Mirki zagościł uśmiech. Była to mieszanina radości, niepewności i niedowierzania

- Tak, dokładnie to mam na myśli ! Będziesz się zajmować skoczkami wciągu tych czterech dni

- Naprawdę ? – wyszeptała dziewczyna – Dzięki babciu, Dzięki, dzięki, dzięki !!!

- Uspokój się ! Tutaj też ma robotę ! – powiedziawszy to, wręczyła młodej dziewczynie mopa i poszła na górę. Mirka w osłupieniu patrzyła na znikającą starszą panią.

Ach ta babcia ! powtórzyła w myślach  Ona wie jak zgasić wszelaki zapał !

*****  

Gregor Schlierenzauer już od dziecięciu  minut wykręcał ten sam numer, za każdym razem słyszał te same słowa

- Numer 791413319 ma wyłączony telefon lub jest poza zasięgiem, proszę zadzwonić później.

            Skoczek miał już tego dość.

Schlieri nigdy nie należał  do cierpliwych osób, a fakt, że jego dziewczyna, której był w stu procentach wierny nie odbiera jego telefonów … denerwował go.

            Po kolejnych piętnastu minutach miał już tego po dziurki. Wyrzucił, do stojącego nieopodal kosza  swoją komórkę.

Odchodził z rękami w kieszeniach i okularami przeciwsłonecznymi na nosie gdy nagle usłyszał dobiegający z kosza na śmieci dzwonek noki.

            Chłopak rzucił się w kierunku telefonu.

Nie zważał na to, że wszyscy przechodnie gapią się na niego.

Zdążył odebrać przychodzące połączenie

- Halo ? – powiedział z nadzieją głosie.

Zamiast dźwięcznego, kobiecego głosu Sandry usłyszał :

- Schlieri ? – Morgensterna

- Czego chcesz ?! – warknął zawiedziony chłopak

- Chyba powinieneś wiedzieć, że .. właśnie jesteśmy w Polsce ?

- CO ? – powiedział Gregor – Pogięło was ?

- Nie nas, tylko Pointnera. Trener chce cię mieć na oku. Dostaliśmy absolutny zakaz dzwonienia do cie … cholera jasna , idzie. Narka

            Cholera ! Kurwa ! Czy nie mogę pobyć sam na tym świecie przez pięć minut ?!

Ten cholerny głupek traktuje mnie jak dziecko !

Z tymi słowami, wściekły chłopak poszedł się zameldować w pensjonacie „ Pod Aniołem”

Nawet nie zwrócił uwagi na wystrój swojego pokoju. Gdy tylko tam się znalazł, położył się na łóżku i zasnął …

______________

Nie umiem pisać opowiadań w trzeciej osobie, 

więc przygotujcie się na wielką zmianę :)